Yolumu şaşırdım oldum biçare,
Bir kere feleğim şaştı neyleyim.
Onulmaz derdim var gayri ne çare,
Kaderde bize bu düştü neyleyim.
Boşunamı benim bunca emeğim,
Tanrıdan mutluluk bir tek dileğim,
Paramparça oldu yanan yüreğim,
Ateşten kavruldu pişti neyleyim.
Dedim; nedir derdin benimle ulan?
Sanki o anda oldu koca bir yılan,
Dağlardan koparak üstüme gelen,
Kükremiş sel gibi coştu neyleyim.
Yetmez mi verdiğin eza ya Habip?
Kurtulamıyorum boğazımda ip,
Derdimi merhemle saracak tabip,
Neşterle yaremi deşti neyleyim.
Abbas’ım halimi bilenler anlar,
Sana kalsın köşkler, saraylar, hanlar,
Kaynar kazanlarda yanınca canlar,
Taşıp ta bendini aştı neyleyim.
15.08.2002
Kayıt Tarihi : 1.6.2005 20:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!