Felçli Şiiri - Hatice Arı

Dayanamaz sızlar yürek,
Bilirim, nasıl dayana?
Ben de senin etin, bedeninim,
Kayar gözlerin gözlerime,
Arada bir,
Buruk bir sevgi sıvazlar yüzümü,
En çok senin görmeni isterdim,
Yürüdüğümü,
İki ayağım da sendin çünkü,
En çok sana sarılsındı kollarım,
Uzattığımda onları,
Tek dayanağım da sendin çünkü,
Ve en çok sana açılsındı kucağım,
Öyle ya,
Hep ben senin kucağındaydım,
Soğuk kış günlerinde,
Güneş doğmazdı ya hani,
Aylarca,
Bağrında yanan ateşte ısındım ben,
Bundandır, sıcağım, hep sıcağım,
Ahh, şimdi anacım,
Ne bedenim yoksun,
Elden ayaktan,
Ne gözlerim umutsuz,
Yaşamdan,
Bir sen yoksun,
Ben senden yoksun,
Neye yarar varlığım,
Kime yük ağırlığım,
O koca gövdem,
Hörgüç ağırlığım,
Yoksun ya,
Koca bir hiç yaşadığım,
Tek bir an avutur beni,
Adını andığım,
Senin ninnilerin,
Senin sevgin,
Avuç avuç saçılan,
Aslında aradığım,
Öyle özledim ki anacım,
Senden öte yar bulamadım…