Tekrar kağıda kalbim dokundu aklımla yazamıyorum.
Bir haykırış içerisinde sessiz nefes alamıyorum.
Vücudumu fazladan bir yığın olarak görüyordum,
Ruhumla yaşarım sanardım da ruhum kalem tutmuyor.
Yeniden sevme hadmindeyim duygulara kapılıyorum.
Çok kurnazım deyip de bir gülüşe kanıyorum.
Özlemiyle kanatacak bir zalimi seviyorum ,
Kalbimi zayıflık sanardım da aklım kalem tutmuyor.
Kayıt Tarihi : 12.4.2025 23:53:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!