Aklım firardaydı, Kaybolmuştu
Bu sessiz karanlığın içinde
Bir ışığa ihtiyacı vardı sanki
Dizlerim tutmuyordu
Yürüyemiyordum
Vursan kırsan hissetmezdim.
Kalemim,
Kağıdıma iz bırakamıyordu
Ucu sivri ama rengi yoktu
Yüreğim buz tutmuştu
Donmuş bir buz parçası gibi
çözülmeyi bekliyor
Sıcak bir Şöminenin önünde
Isınmayı bekliyordu.
Alaca bir karanlıktı
Oturmuş masada bir şeyler çiziyordu
Kağıdı olmak için
Felç olmaya razıydım
Tutmasın Elim ayağım
Donsun yüreğim
Yazmasın kalemim
Sadece çizdiği kağıt olayım.
16.07.2015
Emrullah TunaKayıt Tarihi : 25.7.2015 02:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!