Allah felaketten korusun ama,
Felaket hakiki dostu tanıtır.
Yeter ki hiç bir şey gelmesin cana,
Felaket hakiki dostu tanıtır.
Gönüldeki dert insanı pişirir,
Felaket insanı yere düşürür.
İnsan ne yapacağını şaşırır,
Felaket hakiki dostu tanıtır.
Dost görünen kimse sana kin güder,
Fakir kalsan zengin olanlar gider.
Düşünce çoğu kimseler terk eder,
Felaket hakiki dostu tanıtır.
Çıkar için gelenden hayır gelmez,
Felaket görmeyen insanlar bilmez.
Düşenin hiç bir zaman dostu olmaz,
Felaket hakiki dostu tanıtır.
Yusuf hayat iyilikle yürüsün,
Gönlümüzde olan buzlar erisin.
Allah bizi felaketten korusun,
Felaket hakiki dostu tanıtır.
Kayıt Tarihi : 26.6.2013 20:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Tuna](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/06/26/felaket-hakiki-dostu-tanitir.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!