taban suları çekiliyor
damardan kan çekilir gibi
toprak ölüyor toprak
tıpkı insan gibi
anızları yakmayın
çanak çömlekte ot bitmez çünkü
o cehennemi gözlerimle gördüm
can havliyle sıçrıyordu çekirgeler
namludan fırlayan kurşundu sanki
kendine zulmeden insan
başka canlılara zulüm etmez mi?
dünya bu
işkenceye çok fazla dayanamaz
bir delilik yapıp
intihar etmez mi?
Kayıt Tarihi : 10.4.2014 12:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!