Feke Minibüsü Şiiri - Adnan Deniz

Feke minibüsü,kıvrıla kıvrıla uzun ve dolanbaşlı bir yoldan gidiyordu.münibüsün içindekilerin bir kısmı sabah mahmurluğunu üzerlerinden henüz atamamışlar bir kısmı ise halâ uyku sersemliği içerisinde esnemeye devam ediyordu.
Minibüs şoförünün "paraları topluyoruz beyler "demesiyle yolcular kendilerine geldiler.Bu sırada şoför,seksenlerden kalma bir müziği açmış,yolcular mecburiyetten bu müziği dinliyor yada dinliyor gibi görünüyordu.
Minibüs,çoktan takavuta ayrılması gerektiğini her yokuşta belli ediyor,bağra çağra
Beni artık bırakın diyordu.Münibus şoförü' nün yaşı altmışlara dayanmış,emekliligin üzerinden en az on yıl geçmişti.Minibüs ve şoför birbirlerini gayet iyi tanıyor ve biliyordu.
Yolcular genelde memur tayfasındandı.Kimisi mecburiyetten bu şehire gidiş geliş yapıyor,kimisi ise en kısa süre'de bu şehirden nasıl gidebileceğini planlıyordu.
Uyuklayan yolcular ve doğal manzarası ile feke yolunun güzelliklerini seyredenler ister istemez aynı yöne bakıyorlardı.Çünkü bakacak başka yol yoktu.
Hava oldukça soğuktu.Bütün yolcular,bu yolculuğun bitmesini dört gözle bekliyordu.
Minibüs,Feke barajını geçmeye başlayınca
Araba'da bir hareketlilik oldu.Artık yolculuğun
Sonuna yaklaşılmıştı.Herkes toparlandı.Şehirin
Daha ilk girişinde yolcular dökülmeye başladılar.Bugün de o esrarengiz yolculuk ve
Zamandan zamana geçiş macerası son bulmuştu.