İnsanlıktan önde tuttular parayı.
Aldattılar milleti yaptılar sarayı.
Bize çok gördüler insan olmayı.
Suçsuz iken haksız suçlu olduk.
Bütün insanlık hiç mi ders almadı.
Değeri kalmamış şöhretin şanın.
Edep haysiyet duyarlılık kalmadı.
Zehir olmuş şimdi balı dünyanın.
Eller nasırlı bitirmiş ömrümü.
Ülkemde devam eder sömürü.
Ölürler canlar çıkarır kömürü.
Emekçi insanların hali perişan.
Sevgisiz aşk sızım beni tanı.
Duygularım olmuş bir bilmece
Başım dönüyor soran yok beni.
Ne haldeyim bilseniz bu gece.
Hep demişim yatan bir köpek olsam.
İnsan olsam yaşasam murat alsam.
Düşündüm taşındım çalsam çırpsam.
Elde yok avuçta yok olmuşum hamal,
Özlerim seni yaşarım hep hüzün.
Çekmişim hesaba kendimi bu gün.
Sevda çekmeyenler nerden bilsin.
Aşkınla yanmaya razı bu gönlüm.
Aşklarda olur kederler gamlar.
Bazen dönersin ateşinle kora.
Senin yüreğe mutluluk damlar.
Beni deli eden bil harika kabin.
Benim için yücelterek sil bedenini.
Karşındayım senin yum gözlerini.
Kimseye değişmem can ben seni.
Olmuşsun gönlümde her mevsim.
Aşkıma hasret denen yanan ateşte.
Ben seninle oluyorum rüyada düşte.
Masal anlatmıyorum sevda bu işte.
Aşkım yüreğimde gizlediğim sensin.
Hasretinle çoktan eyledin deli.
Şimdi neden yanımda yoksun.
Bağrımda esiyor bir seher yeli.
İçime yavaştan doluyor kokun.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!