Gönül nakışları işleyen bir kul
İşte Mevlana dır, solmayan bir gül
Sesi kesilmeyen işte bir bülbül
Eseri yayılmış sende oku bul
Nice eserleri hep gönüllerde
Zulmetme benim gönlüme
Sende insan bende insan
Makamına sen güvenme
Sende insan bende insan.
Delil arama sen bende
Okul bahçeleri, sınıflar dolu
Yarın emanet işte çocuklar
Çok yürek, bir sesle Atatürk yolu
Atamız izinde işte çocuklar
Gülümser yüzler, istiklâl marşında
Ey gözlerim gönül yok, kör gözlerim
Sende aşk yok, ne ile cihan izlerim
Yâri gördüğüm an ne ile özlerim
O yâre nasıl sunarım sevgileri
Neler yaptığımı nasıl bileyim
Bir keşfe mahzar olan bu gözlerim
Ne cilveler vardır, bu yeryüzünde
Zerrelerde nice söz var, izledim
Ne güzel sanatlar var, yeryüzünde
Nimetleri hikmet ile dağıtmış
Kalpte güzel ses ararsan
Kalbin Allah desin yeter
O ses ile sen yürürsen
Dilin Allah desin yeter.
Doğru sözle adalet bul
Bir ağaca rastladım ben
Bitmez tükenmez gölgesi
Dallarına oldum hayran
Göz gördü sönmez sevdası.
Kök bir dallar binden fazla
Sen o dalda çok gezersin
Neler oldu sana bülbül
Durmadan güle bakarsın
Aşık oldun güle bülbül.
Üryan değil gül süslenmiş
Devrilmez aşk çınar gibi
Yanıyor ki fener gibi
Yaprak gölge sunar gibi
Bir aşk buldum bu aşk bende
Gözyaşlarım gönül çeşmem
Bir niyetle bir dileğe sarıldım
Bir rüzgar misali estirdi beni
Akşamdan sehere ışık görürdüm
Karanlık sokağa diktirdi beni
Kaldırımdan geçenlere göz oldum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!