Feğri Dayı Şiiri - Nusret Usta

Rastladım Bursa'nın varoşlarında,
Hasreti içimi yakıyor dedi.
Cebinden çıkardı bir kuru çiçek,
koklan bak, memleket kokuyor dedi

Her gün azapta çilede canım.
Köyden ayrılalı karardı günüm.
Bu hasret,bu özlem,bu çile benim,
Yıllardır belimi büküyor dedi

ne kışı yaşadım ne de baharı,
O doğa o dağlar gönlümün yarı,
Durmuyor gözümün kan pınarları,
Yıllardır göz yaşı döküyor benim.

Buraya gelmedim ben isteyerek,
Ha bu gün ha yarın döndüm diyerek.
Şu koca apartman şu beton direk.
Üstüme üstüme çöküyor benim.

Yazık köyde kaldı tüm emeklerim,
Bilmeme ki şehirde neyi beklerim.
Uykuda bile göz bebeklerim,
Memleket,memleket bakıyor benim.

İçim de yer etti derdi illeti,
Satıyorum alan varsa gurbeti,
Ne Olur Ustadi yaz bu hasreti
hala köye gönlüm akıyor benim