Federal Şiir Şiiri - Nihat Delioğlu

I.
rüyalarım çürümüş uyumaktan korkuyorum
hastayım bugünlerde ne de çabuk küsüyorum
çocukluğuma;
tanrıdan çaldığım o biricik, küçücük yalancıya

uzaktaki aynaya sığmış zanlı gibiyim
şimdilerde ensest bir yara taşıyorum boynumda
dokuz dikişli bir çizgi
bıçağı artık
sadece portakal soyarken seviyorum
o yok mu o turuncuyu yatıştıran ezgi

II.
bir değil iki değil üç değil
korku her gece sus payını alan
antik bir yosma gibi koynumda
işin yoksa sabaha kadar eğil
tarih öncesinden kalan
günahkâr bir konumda

III.
sık sık ağlıyorum
enkazım bedenime sığıyor nasıl olsa
n’olur dinlemeden yapmayın yorum
ne de olsa beynim
her ağıtta bir piç doğuran loğusa
şerbetini haylaz imgelere içiriyorum
ve şiirlerime davet ediyorum sonra

IV.
özlüyorum ardı ardına işlediğim günahları
henüz hiç kavga etmemiş bir çocukken,
sonra anladım günahın gerekli olduğunu
biliyorum bunu söylemek için erken
daha ölmedim
daha kendimi sorgulanacak parçalara bölmedim
ama şairliğe giden köprüden geçerken
anladım günahın yeterli olduğunu
kendinden menkul bir aşk yaratırken

keşke diğer aşklarım da böyle olsaydı…