Fedakar Annem Şiiri - Meltem Mesture Güven

Sırası geldiğinde sırdaşım
Bazende arkadaşım
Ağladığımda huzur bulduğum
Tek varlığım Annem,

Kelimeler yetmez seni anlatmaya
Bir mucizesin sen bana
Kokun bulunmaz bir pırlanta
Varlığın yeter bana Annem,

Ne zahmetlerle büyüttün bizi
Babamızı erkenden toprağa verdik
Tek başına idin tek çırpınan idin
Yoluna yoldaş olamadık be Annem,

Hep sana sıkıntı verdik
İsteklerimiz bitmezdi hiç
Ne zorluklarla büyüttün sen bizi
Hiç ah etmedin be Annem,

Acına derman olamadık
Yoluna yoldaş olamadık
Sırtında bin bir yükle
Taşıdın bizi be Annem,

İsterdim babamda olsun
Erken yaşta veda etmesin
Bizi bırakıp da gitmesin
Elden ne gelirdi ki Annem,

Şimdi mutluyuz derken
Sağlığından oldun
Çok çileler çektin
Yarım insan oldun
Bizi sakın bırakma sende Annem,

Okuttun çocuklarını
Gül yüzü gördüm derken
Şimdide şeker tansiyon hepsi birden
Buda bir sınav Annem,

Hep yanındayız senin
Artık büyüdük bireyiz bil
Her şey güzel olacak eminim
Allah’ım bizimle be Annem...
Meltem Mesture Güven