Azer babasını ikna etmek için yalvarıyordu:'Baba'diyordu-Bu yaşlı agaçtan bir fayda yok artık.Onu kesmek zorundayız.Hem eskisi kadar meyvası yok,hem
kesip kurutursak işimize yarar,kış boyunca odun dertimiz olmaz'
İhtiyar bir soz soylemeden geçmis yılları hatırlıyordu...Babası savasta şehit olmuş,anası bu haberi duyunca kalbi durmuştu.O zamanlar cok kücüktü...
Bu ayva ağacını onun dedesi dikmişti bahçeye,dikerken yaz yağmuru başlamıştı.Ninesi kocasını acılamıştı:'Bey,kendini düşünmüyorsan bari çocuğu düşün'-demişti.
Dedesi 'Bir şey olmaz'-demişti.Ağacı dikip kurtarıncaya kadar ıslanmışlardı.Eve gelmiş,sobanın etrafında oturarak çay içmişlerdi...
Dedesi ağacı ona emanet etmişti hastayken.'Samet-demişti:Artik sonum gelmiş.Affet beni,sana kiymetli bir miras bırakamadım'-deyerek ağlamıştı...
'Senden bir isteğim olacak'-demişti.'Söyle,dede'-demişti Samet.'Samet,bahçedeki ayva ağacına iyi bak.Ona baktıkca hep beni hatırla'-demişti...
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
tebrikler...
COK GÜZEL VE ANLAMLI . TEBRİK EDERİM AFİQ. KALEMİNE HAYRANIM. TEBRİKLERİM SONSUZDUR. TAM PUANLA SEVGİYLE
yüreğine sağlık.gercekten acıklı bir olayı dile getirmişsin..selam ve dua.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta