Yumdum gözlerimi büründüm sessizliğe
Kesik kesik hayatlar katmerleşir ömrüme
Değiştirin yazgıyı, değmesin mâbedime
Olmasın, zararından doğan vebal şevkine
Çalmayan kapıları ardına kadar açtırdım
Ya bir gün döner diye umudu karartmadım
Kanattığı yaraya bir ilaç kondurmadım
Anısı kalsın diye hep o yarayı andım
Şimdi azalan günler isyanı depreştirir
Akla gelmeyen şeyler yoluma çıkıverir
Sabır taşı çatlarsa umudumu kirletir
Verdiği zulüm yeter, bin ömre bedeldir
Kayıt Tarihi : 3.8.2022 02:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!