Fedai Şiiri - Ömer Dalman

Belki bir fedai olmamış olmam
sadece daha farklı bir aileden
daha farklı bir eğitimden, öğretimden
görgüden gelmiş olmamdan...

Belki de kılpayı teğet geçtim bu işten?
Dedim ya, bazen düşünüp-düşünüp
kendim de şaşıyorum.
sonra sesimi kesip
oturup halime şükrediyorum.
evet; biraz itilmiş, kenarda
emeğinin tam karşılığını almadan
tasarımda sürümden kazanıyorum ama
ya şu an fedailikten hapiste olsaydım? !

işte bunu düşününce içim biraz daha rahatlıyor.
Gerçi o zaman da mutlaka
hapse girmeden, bu sahneden
10-15 sürüngeni de silerdim ama! ..

Neden 'bir fedai' peki?
evet! Kıl payı kurtuldum bal gibi...
öylesine zevk alıyorum ki körü körüne sevmekten
kuralımmış gibi, parçammış gibi bağlanmaktan
bir o kadar umarsız, delice ortadan kaybolmaktan! ..

öylesine zevk alıyorum ki bir arkadaşımı
alnıma, kalbime, gönlüme kazımaktan
hayallerime onu ortak etmekten
kanki edinmekten mezara kadar!

öylesine zevk alıyorum ki her sabah
deli gibi irade gerektirse de koşmaktan
kendi kurallarıma hizmetten;

tabii ki bütün bu faaliyeti kessem
rotayı 'negatif'e çevirsem
ortaya sağlam bir 'fedai' çıkardı! ..

umarım bu yalan alemde birgün
bana 'pozitif'imi bozduran bir sürüngen çıkmaz!

(Temmuz 2006)