Feda ettim kendimi Şiiri - Ömür Aykanat

Akın için yaşıyorum biliyormusun...
Biliyormusun
Yaşamın manasızlığını sensiz.
Gökkubbenin boşluğu kadar
Ruhum,seninle sensiz.
Ne duyuyor,ne görüyorum.
Yaşıyorum ama,ruhsuz bedensiz.
Kalburcu kıyılarındaki
Ağaçlar yok artık.
Hiç gittinmi bilmiyorum,
Hani altında saklandığımız,
Pilot eniştenden.
Öpmek isteyip,öpemediğim,
Sarmak isteyip,saramadığım.
O ürkek, ama fettan kızda yok.
Saraybahçe yasaklanmış,
Valimi ne varmış,
Hatıraları katleden.
Desene bahar bitti,
Hayat artık ayaz ve kış.
Bir,bir hatıralar canlanıyor işte,
Ne yapayım elimde değil,
Gözyaşlarımı tutamıyorum,
Zek alamıyorum yaşamdan
Sensiz.
Sabahlara kadar saydığım,
Kaldırım taşlarıda yok,
Evinizin önünde.
Asvalt olmuş.
Taşlar olsada ne olur zaten,
Artık sen yoksunki,
Seni görme ümidim olsun.
En ağırıda ne biliyormusun?
Biliyorsun tabii.
Çocukların...
En güvendiğim,
Seni teslim ettiğim,askere giderken.
o...
Arkadaşımın! çocukları.
Duyduğumda evlendiğini,
Acaba! dedim.
Acaba...
Onumu öldürsem,senimi.
Heyhat.
Sevgim,öyle kutsaldıki,
MUTLULUĞUN İÇİN,
FEDA ETTİM KENDİMİ..