Fecr Şiiri - Bilal Yavuz

Bir gül dolusu mutluluk
Tebessüm
Değiştirir birçok kalıbı

Duvarımızın çerçeveleriyken
İklim, eşya ve zaman
Gözlerimde hakikat ışığı
Belirir sırlı aynalardan

Uzaklar görünür beni bekleyen
Meğer yıllarca beklerken
Beklenilen ben olmuşum

Ellerim don havasında
Bu akşam
Tozlu defterlerde bir yaram
Anılarsa iç kanamam

Çünkü sıyrılmak
Seyirci kalmalardan
Uzatmak elini kaleme
Kalem yazmak
Defter yazılmak için

Şah damarımız aynı
Güneşiyse aynı görüyoruz
Nedense
Bir bölme işleminde
Bölünen hep biz oluyoruz

Uykular uyanmaya değer
Bunu öğrenmek
Bir sabah namazının
Işıldayan sırrında

Unutma
Her fecir vakti
Saatler kurulmayı
Gözler açılmayı bekler