Fecir Yangınları Şiiri - Gürbüz Papağan

Gecenin seherinde hasretin şûlesinde,
Aşkın ulvi sesinden topladım şebnemleri,
Yollar uzak, yük ağır himmetin gölgesinde,
Sabrın müntehâsında söndürdüm alevleri,

Rüzgâr dindi, gün güldü gelen sensin sanırım,
Fecir yangınlarından gül kokunu alırım,

Saf bir tevekkül ile hicran dolu hisleri,
Sunmak için beklerim uzun zamandan beri,
Gülmeyi ardı sıra alıp giden sevgili,
Lütfûnla pürnûr eyle şu karanlık çölleri,

Hayalinle avunan bir gönülle yanarım,
Ümidin vahâsından gonca güller sunarım,

Garipliğin hüznüdür kor gibi düşen cana,
Biçareyim, bikesim kime gidem dermana,
Nedeyim boyun büktüm kader denen fermana,
Görmek varmış yazgımda senden ayrı günleri,

Her şafakta çeşmime yaşlar mı dolacaktı,
Gürbüzüm aramızda diyarlar mı olacaktı,