Fecir Kalesinde Şiiri - Tayyibe Menengeç

Gebe kadının türküsü ninni söylemek.
İnşaatta, çalışanın şansı ayın Yirmi dokuz
Çekmesi,sevgililerin muçicesi 14 şubatta
Birlikte Olmaları,sövmek sıradan gelir sığır
Çobanına. Çoban olursun cahilin Vicdansızlığına.
Şimdi gel aydınlığın olsun ışık, çok beklersin,

Vicdanın kimden geldiğini. Görmeyen gözlere
Karanlık kuyusun. Susmaların susar, büyürsün
Şükür ile huzura. Düğünler kurulur aşk Diye kurak
Yüreklerin düşlerinde. Yaşlandı artık çökertmeyi

Düğününde oynamak isteyen, genç bahtiyar dinleyen
Kulağı bahtsız etti onu. Selen selim olup bekledi baba
Evinde onu isteyecek genci,Olmadı fuhuşlar diz boyunu
Aştı. Selen aşktan vazgeçti. Aradı kendince Zararsız gönül

İnsanını yalan oldu yoktu gönül insanı. Oldu hz İsa gibi Allah kulu.
O seçmedi İsa’yı örnek almayı, çok istedi,Muhamme’di örnek
Almayı lakin zaman bırakmadı. Çobanın huzuru, Kuzuları.
Ya dağlara çıkmalı, yada kaya olup gördüğün her insana,

Bakıp, kaya olmaya, şükretmeli. Huzur kaya olmaksa ben,
Kayayım Fecir kalesinde...