Fe'Sübhânallah... Şiiri - Mehmet Şahan

Kendi ellerime baktığım zaman,
Azim'sin Ya Rabbi, Fe-Sübhânallah!
Gönül tellerime aktığım zaman,
Rahim’sin Ya Rabbi, Fe-Sübhânallah!

Nimetler lütfettin yerli yerine,
Aklıma sığmıyor insem derine!
Şükredeyim amma hangi birine,
Kerim’sin Ya Rabbi, Fe-Sübhânallah!

Parmaklar dizilmiş belli düzene,
Kalem tutup her gün seni yazana!
Marifeti sığmaz akla, izana;
Sübhân’sın Ya Rabbi, Fe-Sübhânallah!

Yerden münezzehsin kalbe sığdırdın,
Sevenin kalbine rahmet yağdırdın!
Meleklere bile boyun eğdirdin,
Rahman’sın Ya Rabbi, Fe-Sübhânallah!

Âlemlere “ol” deyince oldurdun,
Kulunun gönlüne aşkı doldurdun…
Nerede andıysa orda buldurdun,
Cebbar’sın Ya Rabbi, Fe-Sübhânallah!

Akıl verdin insan anlasın diye,
Senden olmayanı almasın diye!
Vuslat günü zelil olmasın diye,
Mutlak’sın Ya Rabbi, Fe-Sübhânallah!

Oldur şu Şahan’ı düşmesin zana,
Eğrisi düz olsun, girsin izana…
Ameli sağından gelsin mizana,
El-Hak’sın Ya Rabbi, Fe-Sübhânallah!