Fazlasıyla Tanıdık Biri

Gökyüzünü mavi severim, köpük köpük bulutlu
Denizi dalgalı, ya da çarşaf gibi serili
Mevsimlerden bahara tutkunum
Gökkuşakları dolanır belime
Çiçek bulur koklarım
Kuş duyar dinlerim
Çimene oturur, karıncalarla oynarım
Gezgin biri değilim ama
Dağ, birde orman oldu mu, değmeyin keyfime

Saksılara tohumlar eker
Büyüsünler diye günlerce beklerim
Sanki yeni bir hayattır başlayan
Tanıdık isimleri olur, sevgiyi hatırlatan
Uzun sohbetlere dostları katan

Bir sebebe ihtiyaç duymadan
İnce belli bardakla çay içerim
Efkârlanınca aslan sütü, üzüm suyu
Kanatlarım olmasa da uçarım
Şiir yazarım, hüzünlü, sevdalı
Bahçelere çiçek, denizlere balık olurum

Düşünce canım yanar
Ağlayınca gözlerimden yaş akar
Acıkırım, susarım, yorulurum
Uykular uyurum, düşler görürüm
Utanınca yanaklarım kızarır
Heyecanlanınca dilim dolaşır
Sevinince güler, üzülünce ağlarım
Kızınca celallenir en çok kendimi kırarım
Sevilince, sevilince çocuklaşıveririm.

Aslında ben sevda delisiyim
Güneşin doğuşu gibi batışını da severim
Akşam üsteleri sevgi zamanıdır,
Elimi tutan bir el olur sıcacık
Bir masal, bir türkü gibi içten
Şaşırır kalırım, sevda ne güzel

Ankara da yaşarım,
Ekmek parası bir işte çalışırım.
Yalnızlığımı sevgi azaltır,
Umutlarımı sevgili büyütür,
Bakma böyle soru soran gözlerle
Dünü yarını karıştıran sözlerle
Anlayacağın ben
Eksiğiyle fazlasıyla tanıdık biriyim.

Celalettin Çevik
01/08/2008