Saban izinden yürüyordum. Çamurlara bata çıka.
Adımlarım beni sana ulaştırmıyordu. Gökyüzü çamları
okşuyordu çivit parmaklarıyla, göğsüne yaslanmış
yorgun çamları.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bilirsin,gözün anısıyla alınan yol kendıne cıkar hep!
ne dıyeyım cok guzel yazılmış bır şiir..kutluyorum..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta