Saban izinden yürüyordum. Çamurlara bata çıka.
Adımlarım beni sana ulaştırmıyordu. Gökyüzü çamları
okşuyordu çivit parmaklarıyla, göğsüne yaslanmış
yorgun çamları.
Derenin yosun ve yavşan kokulu serinliğini içime çektim.
Adımlarım beni sana ulaştırmıyordu.
Nal sesleri geliyordu Kızılyokuş’tan: Arada bir ayakları
kayan katırların nal sesleri. Yonga çıkartmaya giden
köylülerin sabah türküleri içinden geçtim.
Bilirsin, güzün anısıyla alınan yol kendine çıkar hep!
Adımlarım beni sana ulaştırmıyordu.
Bilirsin, silahı yüreğinde gömülü olanlar avlak
aramazlar, tan vakti vururlar kendilerini. Her tan vakti
yeniden, yeniden!
Kayıt Tarihi : 6.2.2004 22:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ne dıyeyım cok guzel yazılmış bır şiir..kutluyorum..
TÜM YORUMLAR (1)