O kadar çok harf var ki yazmakla bitecek değil.Bilmediğin ama görebildiğin gibi bazıları,hissede bildiklerim ,boşluğa yazılmışlar ,dokunduğum her harfi yaşıyorum,nedeni çok açık anlıyorum ,ama doğru notaya basmak için hafifleyip ,kahverengi kokunun sebebine geri dönmeliyim.Ancak o zaman bitmek nedir bilmem,zira yeşerirken aramakta olduğum her şey yanımda,bulduklarım mı,benim anlayacağım dilde konuşuyor ve susuyorlar.Basit ,her şeyin olabileceği,henüz ismini koyabilmenin anlam taşımadığı ,şaşkınlıkla izliyorum her birini ,karanlığın dibi bucağı yokmuş gibi giderken, ışık nereden geliyor ,ben dediğim hatırladıklarımdan fazlasıydı...(YkslNl)
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta