Ağladığım kadar gülseydim,
Hiç yanmazdım yaşadığım onca yıla...
Ama galiba hep fazla oldu ağlamalarım...
Neyse ki her gözyaşım bir gülümsemeyle son buluyordu,
Ve her gülümseyişimin sonu gözyaşı...
Tek yaşadığım çelişki bu olsa,
Hiç yanmazdım seni sevdiğime,
Ve sonra seni bırakıp gidişime...
Her sevmem bırakıp gitmekle,
Ve her bırakıp gidişim seni sevmekle son buluyordu,
Sürekli sonu görünmez bir döngü yaşıyordum...
Bazen hayat en düz yollarda,
En keskin virajları çıkardı karşıma,
Sonuna kadar severken,
Kaybettim bütün sevgilerimi,
Bazen öldüm de dirildim,
Bazen öldüm ve öyle kaldım...
13 Nisan 2005
Saat 21:06
Kayıt Tarihi : 27.4.2006 23:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!