Fazla kelam ömüre ziyan... Şiiri - Murat ...

Bana gerekli olan insan,
Sustugum yerden anlayan,
Çok lafta bitmiyor yalan,
Fazla kelam ömüre ziyan....

Sözün kıymeti bilene ayan,
Gönül gözüyle gören bir can.
Sırrına sahip , halden anlayan,
Öyle bir yoldaş bana lazım olan...

Riyadan yalandan hep uzak duran,
Nefretten, kinden, bencillikten gönlü arınan.
Derde derman bakışıyla yaramı saran,
Öyle bir dost gerek, varmı bòule bir civan...

Gerekmez, kanımı içime akıtan,
Isterim, sıcacık diliyle içimi ısıtan.
Hayatın sillesinden aldıgim yarayı saran,
Öyle bir dost, sevgili gerek bana her zaman...

Kısa ömrü kavgayla tüketmek neden?
Nefret niye beslenir, sevişmek varken?
Gül dermek varken gönül bahçesinden,
Öyle bir sevda işte, belli olmalı farkı sevmesinden...

İşte o insan, işte o insan ruhuma şifa,
Işte o insan, sükûtumda yankılanan bir seda.
Sevmek sevilmek varken söze ne gerek daha,
İşte o gönüle uzanan, bedene bürünmüş vefa...