Fazla hasret Şiiri - Akın Akça

Fazla hasret iyi şey değil.
Eriyor, hiçbir şeye titrek...
Dengede tutmak havadaki okyanusu,
kımıldaşan damlalaın oluşturduğu bir koca kütlede
ve salıvermek engini
gene geri dönsün de durmadan öylece ilerlesin diye! ...
Ki böyle
bükülü
dinliyor
Hayatçı önsezi;
kişisel ruh.

Rüyalar,
hayaller...
Ya gerçek edilenler.

Kıyısı, her zaman için yeni doğmuş bir o malum bataklığın
ki önceden
kurutulup
yaşanabilir bir alana çevrilmişti...
E sonradan karışmadı ki?
Kenar bölgeler ne demek, ne yapıyorsun kıyısında?

Kafa.
kafa,
kafa,
kafa.
Duvar,
kafa, zürafa...!
Kafa,

*
...
Gercekleri haykırmak ugruna acımasızlıksa bu kendine, o zaman kacmak değil kovalamaktır.

Düşünmek
güzel şey.. belkiler..

fazlası fuzuliliğin de ötesi; azı, en güzel şeylerin getiricisi...

Tükenişteki dışa açılım esnekliği,
umursamaz gözüken -ki gözüken bile değilken- olmayan 'kendini inandırmak isteyip de inandıramadıkların' bile değil
ki
sızıyor sızdırıyor
diyebilesin
enerjin...!

Yok böyle bir şey...!

Eller arasında dengede tutulan havadaki altı ve üstü açık okyanusun
geçen zamana sürek avı ettiği...!
Kafa!
Kafa,
kafa,
Hopp

Pacık,
..pacıkk.
Bıcık,
bıdık;
Akıllı Bıdık.
Bıcırık...

Hıcck! hıck,
grr;
smack!
sock!