Fazlaydı...
Beyazı silkeledi çocuk, eteğinden.
Yakasında,
tek camlı küçük pencerenin amblemi...
ayağı aksayan güneş düşdü dışardan göğsüne.
Kim yakasında taşır,
Kendini!.
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Devamını Oku
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Kelimeler yürekte, sözlükte durduğu gibi durmuyomus, bir kez daha öğrettiniz. Gönlünüze zeval sokulamasın.
"Ya diğerleri?...
Bulutu, pamuk helvaya.
Aynadakini, annesine...
Rüzgarı ise babasına ,
Benzeten ağrı!.
Fazlaydı!."
Bu kısmı okuduktan sonraki o bir anlık duraksayıp ve oluşan sessizlik, bana çok şey yaşattı, herkes okumalı şiiri...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta