Fazla Şiiri - Zeynep İrem Akyazı

Gözünü aç dön etrafına
Kaç kişiyi öldürmeli bu diyarda
Kapkaranlığa hüküm süren birkaç insandan geriye
Bu sözlerimiz kalacak sadece evrene
Kimsesizliği tattığım bu günlerde
Bir yol aradım senelerce
Hep çıkmaza kaçan sözlerim oldu
Kayıp giden hiçlerce
Bazen bir denizi sevdim
Bazen mavi olmayı diledim
Namlunun ucunda hep ben vardım sevgilim
Yüzünün hasretini çekiyorum
Her doğan gün ölümü düşlerken buluyorum
Günışığı uzaklarda kalan birkaç çocukluk hatırası sanki
Günlerdir yüzünü göremiyorum
Parçalanıyor elimdeki her umut
Battıkça canımı yakıyor
Fazla ciddiye alma bu yaşama işlerini
Her gün biraz daha eksilerek yok olacağız günün birinde
Renkleri kokuları tatları bırakacağız geride
Çok umursadım umursamamayı
İnatla celladıma bakmayı
Kusursuz bir gün yarattım zihnimde
Bıraktım yansıyışını aramayı