Fazıl Çakaler Şiirleri - Şair Fazıl Çakaler

Oğuldan aldık adımız alp kesici takım
Geçmişimiz hıravattı düne kadar yakın
Değiştik bizde teknoloji ilerliyor diye adım,adım
İstediğimiz yerede geldik bize hele bir bakın

Çıksada önümüze nice dolaylı engeller

İslam ı ninni yerine söylemişler,kalbimize vurmuşlar prangaları
Uhrevi zevklere dalıp süslü torbalarda baş köşeye asmışlar Kuranları
Din im atıyor tarihe çıglık,kudurmuş vijdanlar uyguluyor beşeri kuralları
Çarpık idealler cansız bedenlerin üzerine yıkıacaklar o astıgınız duvarları

Okuma manasını bilemedigin Kitabı sana ne,sana olmuyorsa sebebi kar

Esir düştüm değer verdiğim bu aşkta
Suç benim büyük söyledim taa başta
Büyük lokma yut büyük söz geçiriyor kırbaçla
Esir oldum ben bu aşkta

Issız gecelerin bendim kölesi

Mağruk ku Dünyanın parlayan güneşi
Peygamberim son gelmeyecek başka eşi
Doğuşunda parçalanan putlar ölümünde veda hutbesinde seslenişi
Utansın anlatmayanlar yalan söyleyen.........yükselişi.

Anlatılır tarih diye..........................................geri

Hadi anlat adaleti yozlaştıran illeti
Adı adına vermşsin zilleti
Anlatma mertçe çıkar o zimmeti
Güle gül demem olmazsa dikeni

Pislikten nasıl hasıl olursa bit

İnsanı insan eden iman ve islam
Önemli değil kürt türk lisan
Diğer kullardan üstündür müslüman
Diğerlerinin durumu zaten hüsran

Elestübürabbükm bizler senin kulun

Kıskanmanın adı ne idi söyle neyin kanununda var
Bu kanunu uygulamak için olmak gerekmezmi yar
Davacı mı Hakim misin yeter artık veriver bir karar
Gözleriyin hapsindeyim yaşantıma veriyorsun zarar

Beni kıskanmak oldu senin en büyük silahın

Sabah Besmele ile açılır Dükkanımız dır Hak kapısı
Helal rızık için beklenir dürüslüktür alt yapısı
Olmaz kötülükle işimiz halis niyet ustası kalfası
Dostlarımız söylesinler yüzümüze var ise bizlerin hatası

Öyle bakma korkutuyorsun diye başlardı sözlerin
Ayrılmazdı gözlerimden benimde gözlerim
Kıvrılınca ayak uçlarıma dizlerin
Mahsun bakışlarınla gülümser gözükürdü dişlerin.

Başlardın gelecege kurmaya hayal

Artık açılmıyor gecenin bir yarısı kapılar
Dokunuyor artık yediğim mantılar
Tütmeden dumanımız bizi yaktılar
Neydi suçumuz ermedi mantıklar.

Gece yarılarında hamuruna ben dökerdim suyu