Ne deniyordu sen gittikten sonra bu şehre
Alın yazımı nakış ettim kaldırımlara sıra sıra
Sahi ne deniyordu
Yarım kalan şarkıyı başka birinin dudaklarında aramaya
Yağan yağmurda ağır ağır şemsiyesiz yürümeye
Etrafa avanak avanak bakınıp, sebepsiz gülmeye
ne deniyordu…
Sonra, kahvehanelerde baygın baygın insanlar
Pencerelerde menekşeler, sokaklarda çocuklar
Ya O çocuklar kim gibi kokar acaba
Ne deniyordu ay çıkmayınca geceye
Denizin suskun çığlıkları katran karasına bulandığında
Ya gelmezse diyordum Çarşamba, ya gelmezse…
Çarşamba gittim adaya, bir fayton kiraladım
Bekle dedim biraz daha bekle faytoncu babaya
Oğul dedi sen bilirsin de, az kaldı sabaha…
Sen birini hiç çok sevdin mi diye sordum faytoncu babaya
Asıldı dizginlerine atın,
Savurdu dumanını derin derin çektiği sigaranın
Bir söz etseydi ya bari…
Sahi neden kavuşamayanlar hep ağır susar faytoncu baba
Ne diyordu atın dizginleri
Sigaranın dumanı
Gecenin bir yarısı
İsmi neydi, sahi ne deniyordu bu yürek acısına
Sür bizi, sür baba!
Bu aşktan başka bir aşka…
Kayıt Tarihi : 18.4.2017 23:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sigaranın dumanı
Gecenin bir yarısı
İsmi neydi, sahi ne deniyordu bu yürek acısına
Sür bizi, sür baba!
Bu aşktan başka bir aşka…
bu güzel şiiri tebrik ederim şiir arkadaşım serkan bey
Şiirinizi beğenerek okudum,beni alıp 50 yıl önceki yıllara,çocukluğuma götürdü.Yüreğinize sağlık,sade ve duru bir anlatım,insan sizinle birlikte şiiri yaşıyor.Kutlarım.
TÜM YORUMLAR (4)