Faydası Yok Şiiri - Birol Hepgüler

Yine kar yağıyor
yere düşmüş beyaz karın üstüne
odam sıcak sobam çıtır çıtır ama
canım sıkılıyor
teselli arıyorum bir yerlerden bir şeylerden
bir haber bekliyorum
sanki uzaklardan gelecek
kış mevsimi sokaklarda
akşam erken iniyor
sarı sarı ışıklı direklerde
lambalar teker teker yanıyor
havada zehir gibi bir koku
ve yalnızlığınburuk tadı var
dışarıda kamyonların motor gürültüleri
yoğurtçu çıngırağı ve
acı acı miyavlayan kedilerin sesi var
.......

Bir şilep bağırıyor kalın kalın
boğazdan geçen
hava biraz daha kararırken
uğuldayan fırtınanın sesini dinliyorum
yattığım yerden
üst yoldan geçen otobüslerin farları
karanlık odamı aydınlatıyor
arada pencereme vuran iri kar taneleri
ince ince çizgiler bırakarak eriyor
gözlerim yarı açık yarı kapalı
maziyi düşünüyorum
içim burkuluyor
hasta bacaklarıma bir sancı saplanıyor
.......

Hiç bir şeyin faydası yok artık
biliyorum
zaten kimseye de şikayet etmiyorum.
gelecek günlerimi hayâl ediyorum
bu defa da içimi bir hüzün kaplıyor
artık kolay kolay gidip de göremeyeceğim
mazideki o muhteşem güzellikleri
hafızamda kazılı
görmeye,gezmeye doyamadağım
o İstanbul sokaklarının
beni kahreden saltanatlı hüznü
ardından bir keder,bir elem
bir yorgunluk,bir bitkinlik,bir..........
..........

Uzaklardan hazin bir şarkının
nameleri karışıyor
yağan karı savuran
ıslık çalan rüzgara
hava iyice kararıyor
gözlerimde yavaş yavaş kapanıyor
kararan kara bir günle beraber
dalıyorum karanlıklara....

(1 Şubat 1992)