Fayda Vermez Artık Kabuk Tutsada

küstüler birer birer her bir sevdiklerim
yetim düştüm içimde, ne aşk kaldı ne sevda
kurudular birer birer her bir ektiklerim
tek yaprağım dahi, kalmadı ağaçta dalda
nice çareler aradım ne kaderler yaşadım
boşa gitti koca bir ömrüm bu cefakâr yolda
şahlansam da, kör bir hançer gibiyim
ne bir lafım ne sözüm kaldı, ne diyeceğim
bütün umutlarım kayıb oldu, bir çıkmazda
bir kâbus gibi sardı ruhumu, kaybettiklerim
çıkamadım düştüğüm o sonsuz girdaptan
bin bir çabam, bunca hevesim emeğim
düşlediğim her hayal, aldığım her soluk
suya düştü umutlarım kaldım yarı yolda
ne badireler geçirdi bu harebe yüreğim
ne hal kaldı ne sabır, ne ben ne çarelerim
kahır eyledi beni haps olduğum bu handa
ruhumun her köşesi bomboş, karanlık bir oda
seferber olmuş zaman, dört bir yandan
zapt etti her şeyimi yıllarımı, an ve an
anlayacağın dünün hesabıdır bugüne kalan
yalınayak süründüğüm bu amansız yolda
heder oldu ömrüm kanıyor türlü türlü yaram
bir çare kalmadı, ne ilaçta ne doktorda
bin merhem sürsem dahi, kâr etmez
bir mümkünü hasıl olsa da bu umman da
fayda vermez artık, neyleyim kabuk tutsada
çuvalın altında kaldı, bir avuç ömrüm