Favorin Dokuza Çeyrek Kala

ölmek kolaydır da
yaşamak zor mudur?
ben korkarım ölmekten
zor gelir yaşamaktan.

ya umut ettiğim onca şey gerçekleştirebilirsem,
her başım tekken yer beni.
yalnız olmaktan mı korkarım yoksa?
sevilmemek, görülmemek.

zaten görülmüyorum ki der beni önemsemeyen kısmım,
önemli miyim diye sorar dururum.
hayır der bir ses aklımı karıştırmak isteyen,
peki nedendir beni buna rağmen sevenler?

nefesim kesilir sen yokken,
onca sevgi yeterliyse neden kalbim sızlar?
senin soğuk gecelerin yediye üçlerken,
sana sıcak meltem olmak zor mudur?

keşke aynalar elini atsa omzuma
yıllar yılı dost olduklarına,
düşman olduğu gibi olmasa
özür dilemesem olduğumdan

geçmişi özletir bulutların hakim sürdüğü bir gün,
hüzün dolar içim güneş yüzümdeyken.
bilemem yaz mı kış mı?
cevabı sen iken.

şarkıların güzel esintisi, her biri hatıra.
kötü hissetmemek için hüzün bilmeyen bir kadın,
öğüt verir güzel esintiye kapılma.
keşke senin kadar iyi olabilseydim.

keşke hayat umurumda olmasaydı,
keşke daha çok sizin gibi olabilseydim,
keşke büyümek zorunda olmasam,
keşke sizin kadar güzel olabilsem.

hayat mıdır keşkelerle yaşanılan?
suç mudur iyi ki diyebilmek?
asla seveceğim kadar sevilemeyeceğim,
eğer bir gün olur da satırlarda gözyaşlarım.

hoşçakal eski bir dostum,
sevebileceğim tek kişi;
kanların içinde, kırmızılar içinde davranan.
hoşcakal uçarken görme umuduyla.

ve hoşçakal duygularımı anlamaya çalışan insan,
bana zararın olmadan duygularımı paylaşan.
bulmak mı zordur kaybetmek mi?
ben bulamıyorum da sana karşı duygularımı.