Sarmadı son kezler gördüğümde onu
Boynumdan, gülümseyerek.
Nerede olduğumun ne önemi var
Beni bulmuşken kalabalık seslerin ortasında.
Henrich'in Gretchen'i kurtarmaya geldiğinde,
Son sahnede
Siyah beyaz çizgili duvarların hemen köşesinde
Nereden bakarsan elini omzuna koymuş görürsün
''Çabuk, kaçalım buradan!
Geç kalırsak buradan çıkışın olmayacak'' dediğini.
''Henrich, bu sen misin ?
Ellerime dokun.
Bu sensin, bu sensin!
Kalabilirim burada artık sonsuza kadar.
Çıksam ne olacak ki hem,
Bu lanet dünyaya kafamı uzatsam yeniden?
Seni bulmuşken,
Nerede ve nasıl olduğum önemli değil.''
Kayıt Tarihi : 29.5.2019 00:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!