Avutulmamış çiğliklerinden
Peyda olmuştu
Amaçlarına ters düşen dehşetim.
Ve yaşamadım…
Ahşap evler gibi sıkış sıkış Onlarla.
Sütü kesilmişti çoklukların…
Acı çekmeyi bilir
Seven insan.
Çakır gözlü, afacan
Çocuk sesiyle sevmiştir.
Nakarat arzulardan uzakta
Her şeyi vardır ama
Sığınmak istersen
Senden kalanlara,
Ne varsa hatırlamaktan korktuğun,
Sinsice sokulur yanına.
Savunamazsın kendini
Yeniden tanışırsın acısıyla.
Aniden durdum
Elimde yüzüm,
Gözlerimin ardında.
Hareketsizdim…
Siyahtı her yer.
Kelimeler yoktu, ses yoktu;
Beni de
Diğer insanları seyrettiği gibi seyrediyordu
Bir sokağın başındaydı
Ve sokağın sonu çökmüştü içine
Gözleri etrafını karartıyordu
Gözleri
∞ / ∞
Dün ne kadar kesindi?
Hangi biriydi yaşadığım?
Aklımın akılsız kusurları
Dolaşınca ayağıma,
Büyüt beni;
Sevmeden büyüt
Alıştığım gibi...
Kokumda
Anlaşılmazlığın o soysuz çelişkisi var...
Bir tarafım
Hep cevapsız kalıyor bu kalabalığa...
Her adımımda
Beynim biraz daha uyuşuyor,
Her adımımda
Kızılcık darbelerinden bir yol
Suretler ters çevrilmiş
Kalıba sokulmuştu tüm bedenler;
Ölüm kanıyordu olduğum yerde ama
Ölüm çoktan unutulmuştu!
Merdivenlerde adım adım
Hayali törenler kutlanıyordu.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!