Taştan sedirdi hayat üzerine sırtımı verdim
sıra sıra oturdular göğsümü dağlara verdim
beş adımlık ışıksız odamda yıllarımı verdim
çok ağladım kimse bilmedi ser verdim sır vermedim
ekmeğime tütün kattım heder oldum
herkes saltanat sürerken ben perişan oldum
çok yanlızdım çok çaresiz bir sese muhtaç oldum
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta