Fatoş 1 Şiiri - Yıldırım Kırlılar

Taştan sedirdi hayat üzerine sırtımı verdim
sıra sıra oturdular göğsümü dağlara verdim
beş adımlık ışıksız odamda yıllarımı verdim
çok ağladım kimse bilmedi ser verdim sır vermedim
ekmeğime tütün kattım heder oldum
herkes saltanat sürerken ben perişan oldum
çok yanlızdım çok çaresiz bir sese muhtaç oldum
herkes kahkaha atarken ben ahu zar oldum
şimdi gülümsüyorum dualarım kabul oldu
ben bir gül diledim her yanım çiçek doldu
metanetimin ödülü muhteşem ötesi oldu
kadının en güzeli ömrüme yoldaş oldu
dilerim o güzel yüzün hiç solmasın
seni çok seviyorum fatoş solmazım

22.08.2015