Fatmanur'un Destanı Şiiri - Osman Kibar

Gelinlik giyemeden ölen
Fatmanur Bulan’ın destanıdır
11.12.2011
üç nisanda Hakk’a yürüdü Fatmanur
yüzünde nurlu izler vardı gözler billur
âh bilseniz nasıl sevinç doluydu o gün
sanki Allah’ın en güzel kuluydu o gün
ışıl ışıl bakardı çakır yeşildi gözleri
melekler tarafından sevildi gözleri
yazısı öyle yazılmış Kalem’le ezelden
Azrail güzelce can alırmış güzelden
âh ben dünyalara doyamadan gittim
anamı babamı hiç kıyamadan gittim
hoş bir hatıra bıraktım nişanlıma
bir veda selamı bırakıversin alnıma
yeni boy atmış taze bir fidandım
nazlı mı nazlı sessiz bir figândım
müjdeci melekler göndermiş Rabbim
bir hayale doğru akıvermiş kalbim
genç yaşta böyle ölüm dilemedim
yazım ezelden böyleymiş bilemedim
yeni girmiştim daha yirmi bir yaşına
alıp da koydular beni musalla taşına
tabutum üstüne bir gelinlik serdiler
namazım kılarak helallik de verdiler
yenice açmış tomurcuk bir çiçektim
güllüğüm bilmeden nice güller ektim
teller duvaklar takınıp olamadım gelin
artık hatırladıkça siz mezarıma gelin
şimdi çokça üzülüp ağlama sen ana
hadi bir hatim indiriver nazlı kızına
baba sen de artık hoşça sabret dayan
cennet bahçesi önümde ayan beyan
bir haller oldu ecel şerbeti içiverdim
Allah aşkıyla kendimden geçiverdim
bildim gerçek aşk bu imiş ey yârenler
Allah deyip ol Güzel’e gönül verenler
âretim şimdi vakitsiz veda zamanıdır
dostlarımızın da bize vefa zamanıdır
hayırda hayır var hayır yokmuş şerde
ey âhiret yolcuları buluşuruz mahşerde
unuttuğum selam varsa siz söyleyiverin
olsun aleykümselam Fatmanur deyiverin
cennet süsleri verildi takılarım yerine
dediler cennette yer açın bu nazlı geline
ben razıydım Rabbim de benden razı oldu
kısacık ömrüm de böylece son buldu
çeyizim elişlerim benden hatıra kalsın
dünya dünya diyenler bundan ibret alsın
anam babam bir dediğimi iki etmezdi
günlerim az gelir gece bana yetmezdi
doğuştan güleçtim hep gülerdi yüzüm
boyum serviydi gözlerim iki üzüm
evet zamansız oldu göçtüm de gittim
bir tas ecel şerbetinden içtim de gittim
güllerin kaderi böyle erken solarmış
kabrine Muhammed gülleri dolarmış
anneciğim mezarıma bir gül dikiniz
komşular siz de hakkınızı helal ediniz
ölümden sonra huriler karşıladı beni
dediler Fatmanur Rabbin affeyledi seni
inşallah komşu olurum Fatma Anamıza
Allah zede getirmesin hiç imanımıza
şimdi ben nurlar ile güller içindeyim
tarif edilmez güzel haller içindeyim
bana yoldaş oldu okuduğum Yâsînler
okunan bu destan Fatmanur’un desinler
yalnız ozan duydu bu destanı düzdü
okuyup dinleyenleri yürekten üzdü
gelin ey âşıklar edelim güzel bir dua
Fatmanur Hanım’ın ruhuna el-Fâtiha