Fatmanur Şiiri - Mustafa Körük

Hayatın insanı ne hãle sokacağını sen bilemezsin çocuk,
İnsanın hayata katacaklarına bakar.
Aşk insanın doğasında vardır çocuk,
Ve hep başını belaya sokar...

Felaketler üst üste gelse bile
Aşkın gözünden düşsek bile
Tufanlar alıp götürse ruhumu
Mãniler asla yetmez sana
Aşk dãim bitmez sana
Ne hale geldiğimi görene kadar
Umursamayacaksın beni gülüm
Raylardan giden bir trenle,SENSİZLİĞİN sonu Ölüm



Sen yoksun Ya;
Dünya dursa bile
Ecelim gelse bile
Ölümüm olsan bile
Gel sana muhtãcım yãr