Fatma Sultan Şiiri - Mustafa Süreyya Sezgin

Biliyor musun?
On kardeşin dokuzu ve annen baban
Sana sultanlık verdi.
Böylece taht kurdun gönlümüze sen
Fatma Sultan! ..
Belleğin de koklanmamış sevdalar
Yoksa yalnızca yanık bir türkü müydü yaşam?
Bugünlerde gözlerin boşluğa dalar
Anılar canlanır geçmişi aydınlatan
“Telgrafın tellerine kuşlar mı konar ? “
Yaşlı çınar olmuş bedeninle yoruldun
Nasıl hırpalanır ya toprak tarlalarda
Sevgi ve öz veriyle yoğrulan sen,
Filizlenen bedenlerimizin
Toprağı oldun! ..
İlkbaharında, neydi o kurduğun hayalleri süsleyen?
Yoksa erken gelmek miydi dünyaya ilk şansızlığın?
Hafız Burhan’ın yanık sesi miydi seni bunca yıldır avutan?
Tükenen ömrümüzle birlikte
Kader alnımıza çizilmiş
Yaşam denilen bu tiyatro da
Sana da böyle bir rol biçilmiş.
Bugün binbir renk saçan hevesinle
Varlığın ışıldıyor çevremizde
Sultanısın sen gönlümüzün
Sonsuzluğa bakan gözlerinle! ..

(İstanbul,26.06.2002)