F.Selcen Bahçeci 02.01.1998 Bursa doğumludur. Öğrenimini Nişantaşı Meslek Yüksek Okulunda ameliyathane hizmetleri ve anestezi bölümlerini okuyarak tamamlamıştır.
İnsan insana muhtaçtır da bir o kadar kırar özünü,
Bir yudum gülümsemeyle inandırır sözünü.
Ardından çıkar yüzü, güvenmek için ararsın çözümü.
En sonunda bir şekilde hayat güldürür yüzünü.
Seni sevmek yürekten çok cesaret ister ey sevgili,
Ağzından çıkan her kelam yakar bedenimi.
Düştüğümde toprak attın gömdün beni maziye,
Buna rağmen sevdim seni ezeline.
Oysa elini uzatıp yükseltseydin beni gökyüzüne,
İşte o zaman kucak açardım geleceğe.
Şehrin ışıkları parlarken harelerinin üzerinde,
Herkes İstanbul’u dinlerken,
Senin kalbin benim nefesimde.
Bir turist olsak, gitsek ilk önce Galata Kulesi’ne,
Sokak aralarından çıksak Taksim’e el ele.
Gözlerimden akan yaşlara karıştı gitti, onunla olacak yarınımın umudu.
Yaprak olsam titrerdim, rüzgarıyla yıktı geçti dünümüzü unuttu.
Yasaktı onun giz bahçeleri giremezdin , bende aramazdım bir kusurunu.
Şimdi düşünüyorum, bir insan nasıl sever celladının kokusunu?
Din gibi dogmaydı belki de aşk, soramazdın soru.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!