Daha çocuk iken,babadan yetim
Serilir fer olur,cefalı gelin
Birkaç yılda eder hayatı hatim
Sürülür şer olur cefalı gelin...
Kimsesiz kalınca, evlenir ana
Söz dinlemiyor gönlüm, var mı bende kabahat?
Ya sevdayı al benden ya da beni bağışla!
Taşımaz oldu sabrım, kıyama durdu hayat
Ben bir öğretmenim kalem elimde
Eğitim şart diye coşar yazarım
Gökte bayrak özgür benim yelimle
Uygarlığa doğru koşar yazarım
Bilgi sevgi saygı benim işimdir
Bu nasıl bir zaman, bu nasıl bir dert
Tutmuyor kollarım hasta gibiyim.
Bu can senden ayrı bende emânet
Sen yoksun ya canım yasta gibiyim.
Özlemin hükmüyle gözlerim dolar
Acı bir rüzgârla koptum savruldum
Gitme gel sevdiğim dur diyebilsen
Sevda ateşiyle yandım kavruldum
Açtım yüreğimi gir diyebilsen
Adını anarken titrer dudağım
Gençliğin kıpır kıpır zamanı,
Hayat dedi: 'Gel yaşa sunduğum ikramı'...
Bekle dedim,'sen dur hele'...
Ömrünün hazanını yaşayan insanlarımın kalbini kırmayayım.
Onlar için yaşayım,onların çizdiği hayat yolunda yürüyeyim.
Kurtlar sofrasında nasibin olsun
Bin sözden bir hisse almadın zalim
Her ne ki maraz var bir seni bulsun
Ahde vefa nedir bilmedin zalim
Emeğimi verdin yine elime
Eski dostluk tükendi her yanı yara bere
Baktıkça o haline acıyla gülüyorum
Dikenini sürükler ancak gittiği yere
Ve çamurdan dereye usulca salıyorum
Ona ait ne varsa kalemle siliyorum
Ruhumun sahibi ilk göz ağrımsın
Mecal bulup şemse bakan olmaz ki…
Kolum kanadımsın darda çağrımsın,
Tahkimli kaleyi yıkan olmaz ki…
Nedir söyle beni bende bitiren
Dertlere vurulmuş çile garibi
Yazarken tıkanan kalem gibiyim
Bari bulsa idim sine tabibi
Sanki baştan başa elem gibiyim
Sabır meyvesinden acılar sağdım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!