Fatma Nur Hökelekli Şiirleri - Şair Fatm ...

-Kahveniz nasıl olsun? Dedi..
+Yalnız.. dedim.. Şaşırdı..

+Kahve.. dedim..
En çok, yalnız insanlar içince güzel..
Anlamadı.. Hafif tebessüm ederek yüzüme baktı..

O gün diğer günlerden farklı yaptığım hiçbirşey yoktu.. Sadece bi çocuğun başını okşadım yoluma devam ettim.. Ama nedense ogün herşey yolunda gidiyordu.. Ben sade dememe rağmen bana herzaman şekerli kahve getiren garson bile sade kahve getirmişti ogün.. Martılar attığım simitleri sorunsuz yemişlerdi ilk defa.. Çiçekçi teyze, ondan herzaman papatya almama rağmen bugün ben söylemeden kırmızı gülleri tutuşturuvermişti elime.. Ben o gün beni eksik bırakanı ziyarete giderken, aslında o eksiği tamamlayacak insanı da görmeye gitmişim meğer.. Ve işin tersi sanki ben hariç herkesin haberi varmış bundan..
..
Bak bugün cumartesi.. Ve ben yine geldim.. Yine sana geldim.. Gittiğin gerçeğini sadece mezarının başında anlıyorum Eflin.. Umarım oralar güzeldir.. Beni bırakıp gittiğine değmiştir.. "Başkasına güldüğün gün, azrail misafirim olsun.." derken sadece şaka yapıyorsun sanmıştım.. Ben o günden sonra gülemedim hiç Eflin.. Hayatımda ilk defa senden başka birisine Güldüm.. Ve bidaha hiç gülemedim ben Eflin.. Ne zaman gülesim gelse gözlerim doluyor şimdi.. İçimde ki boşluğunu dolduramıyorum Eflin.. Kim o boşluğu doldurmayı denediyse, hep bi beden büyük geldi üstlerine.. Ne senden sonra sevebildim, ne de kendimi sevdirebildim.. Senden sonra beklemeyi öğrendim ben Eflin.. Gelmeyeceğini bildiğin bi insanı beklemek bazen yoruyor ama çoğu zaman ayakta kalmamı sağlıyor Eflin..
Bak yine o kız.. Ne zaman seni ziyarete gelsem, onu görüyorum.. Oda benim gibi eksik yanıyla sohbet ediyor saatlerce.. Bazen oturup konuşuyoruz, o anlatıyor ben dinliyorum.. Sen gittikten sonra, içimi kimseye açamadım ben Eflin.. Oda biliyor bunu, ısrar etmiyor anlatmam için.. Bazen saatlerce susuyoruz karşılıklı.. Ozaman sanki içimdeki boşluk biraz olsun dolmuş gibi oluyor.. Sonra sen geliyorsun aklıma.. Tövbe diyorum.. Sol yanım mahşere kadar kullanım dışı.. Oda bazen kötü oluyor yanımda.. Sanırım oda eksik yanına hesap verememekten korkuyor..

Ama bugün.. Bugün.. İçimdeki boşluk öyle bir doldu ki, sol yanıma söz geçiremedim Eflin..

Bak bu kalbim.. Bu da ciğerim.. Ben üzülünce kalbim değil, ciğerim acır.. Ben sevdiklerimi kalbimde değil.. Ciğerimin en ücra köşesinde saklarım.. Kalp haindir biraz.. Yüzü güzel birini gördü mü ritmi değişir hemen.. Ama ciğer.. O sadece yüreği güzel birini görünce şımarır.. Ağrı yapar.. Kavrulur.. Sızlar.. Ama sağlam yapar ciğer işini.. Herzaman yapmaz.. 40 yılda bir yapar.. Bir kez yapar.. Onu da hakedene yapar.. (..)

İnsanın en yakın dostu çayı, sigarası oluyor bazen.. Çay kimseyi bekletmemek gerektiğini hatırlatıyor, sigarada herşeyin bir sonu olduğunu..
Sen beni çok beklettin.. Artık gelme soğudum..
Sen bana çok geç kaldın.. Artık gelme.. Yokum..
Sen bizi bitirdin yâr... Giderken cenaze namazımızı kıldın da gittin..

Şimdi sorma affeder misin diye..

Öyle bir dağıttın ki giderken.. ne senden sonra toplayabildim içimi, ne de bir başkasının toplamasına izin verdim.. Duvarlar ördüm etrafıma, kimsenin aşamayacağı kadar yüksek, yıkamayacağı kadar sağlam..
Hep yalnız kaldım o dört duvar arasında. Yalnızlığı da iyi tanıdım bu arada.. Zaten bir süre sonrada en çok yakışan şey oldu bana.. Hiç ayırmadım yanımdan, nereye gitsem yalnızlığımı da aldım yanıma..
Eskiden en çok korktuğum şeydi yalnızlık.. Yalnızlık zor derdim tek başıma yapamam derdim.. Ama galiba yalnızlığı sevmek için önce hakkını vermek lâzım, hakkını verebiliyosak yalnızım demek lâzım...
Ben gittiğin günden beri.. "Yalnızım.."