Fatma Karaca Şiirleri - Şair Fatma Karaca

Susma be İstanbul, haykır:
Gerçeklerle inatlaşan inşaların,
Tatsız tuzsuz kalmış sarılmaların,
Şiirlerin bağrına sığınan,
Ki seven, ki bekleyen, ki çırpınan,
Ki aşkı alan,

Sen,körpe dudaklarda saklanmış,buğulu gözlerden ödünç,
Beyaz ve soğuk bir ölü teni misali,
Bir öpücük vermeli belki, tüm beyazlara mukabil,
Yalnız sen,tüm öpücüklerin intihar sebebisin..
Mürekkebin fedakarlığın dalında süzülen,
Sonunu her gördüğünde,nedametine kağıtları öldüren yaşamı,

AKİF’LE HASBİHAL

Yazdıkça birikti acılar, bıraktım kalemi elimden,
Lâkaytlık usandırdı beni, muztaribim elemden…
Issızlık… Ürküyorum, her köşede bir mihnet,
Dalgalar nasıl öfkeyle çarpıyor, hele bir seyret…

Kasımda yağmur bir başka yağar sanki.
Gözlerin kısılır düşen yapraklara
Düşlerin kalır ıslak toprağın altında.

Sonbaharda ağlamak bir başkadır,
Sıkışıp kalıverir aşk kalbine,

Suskunluğumun soğukluğu mu kasıp kavuran?
Yoksa giderek içinde daraldığım odalar mı;
Her karesine farklı bi ton-unu barındırdığım.
Koridorlar; sanki upuzun bir yol, sonu yok,
Kaldırdığımda başımı, tebessümleri içimi ısıtan,
Hoşgeldin' lerine hiçbir keder dayanamayan,

Aklı ziyanım, hangi yanısın şu satırlarımın,
Şiirlere biçilmiş kara bir kefen, suskun gözyaşların,
Zulmetin kahrında buram buram doyum olmuyor zehrine,
Sunduğun aşığına şerbettir amma,
Seni beklemek, bilirim, beyhude.

KEKİK TARLALARINDA BİR KIZ KARA

Işıklı ayakkabıları boncuklu kot eteğinde
her şey hayalleri kadar parıltılı sanır
ölü bahçesinin ardıç dikenleri gelinciklere dönüşecek
keskin ince bir sıkışmışlık çepeçevre her yanında

İnsanlar görmeli, insanlar fark etmeli
Belindeki taşlarla gömülmeden siyahlara
Bir odan olmalı, bir de bir katre acı tütünün
Tütünden nefesin kararmalı
Kalemden parmakların

Elinden oyuncakları alınmış,mahzunsun çocuklar kadar,
Eser yok tek bir cıvıltıdan,kasvet,mahrumiyetinin doruklarında sinik,
Sustukça büyüyen bir çığlık sevdamsın,binlerce şenliğe nazar..
Muazzam dağları eritmeye kadir ama ne var ki bir dirhemlik?
Ukbana hamile kadınlar,nikahını gözlüyor tüm beşuşlar,
Hayallerinde gezinmeye mecbur bir mağlubiyet, bu macera; tarumar,

MAVİLİ EZGİ
Enginlerde saklar yüzlerini,
mağrur endamının perdesi ardına
işi gücü hilekarlık, yalan dolan
göz boyamaktır
mavili ezginin