Sadece sadece bir saniye önce..
Oda buradaydı.. Bizimle..
Yaşlı teyze.. Genç çift.. Minik bebek..
Oysaki bir saniye, bir saniye ne ki.. Yılların yanında..
Ama zaman gelir..
Bir saniyecik daha baksaydı gözlerime..
Sadece sessiz hıçkırıklar bozuyordu gecenin karanlığını.
Bazen amansız haykırışa dönüşürken, bazende bir hırıltıyı andırıyordu.
Kadın yerde iki büklüm yatarken,
Birden fırladı ayağa.
Başı dik, bakışları sert!
Ve birden başladı bağırmaya.
Yandı yürek, ne uğruna,
Yanar insan, kim uğruna,
Geçer zaman, anlar insan,
Bu dünyada kim kalmış ki.
Ağla ağla, neye çare,
Bırakın beni gidem
Babama kardaşıma
Bırakın da gideyim
Can dediğim yoldaşa
Yandı yürekler yandı
Karanlık beni benden alıyor,
Sinsice bulaşıyor bana,
Kabus mu bu, neden korkuyorum,
Kim bu çirkin? Neden rüyamda?
Yaklaş diyor, durma yaklaş!
Güneş devam ederken dönmeye,
Gündüzün ardından bastırır gece,
Aydınlık kaybolurken,
Yükseliyor karanlık endamıyla.
Zifiri her yer göz görmüyor gözü,
Kurtul seni bağlayan zincirlerinden..
Özgür bırak kendini..
Gökyüzü uçsuz bucaksız..
Güneş sıcak..
Yağmur serin..
Dans et..
Hata yapmaktan korkma..
O mükemmel görünen insanların hepsi seninle aynı yolu yürüdüler..
Ve insan olmanın gereği..
Mükemmel değiller.
Her seferinde bir adım..
Yürümeyi bilmeden koşmaya çalışma..
Geldi yine bahar..
Gökyüzü mavi, uçsuz bucaksız.
Deli bir esinti var..
Bıraksam kendimi bu rüzgara..
Savrulsam yelden yele..
Zamanın pençelerinden kurtulsam..
Kelimeler ya tarif için yetersiz..
Yada eksik olan benim belkide..
Ama ey insan..
Söylesene..
Eksilen ne senden..? !
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!