(ağıt)
Neden terk ettin evini barkını
Acıya boğdun evin halkını
Söndürme ocağını örtme kapını
Evine dön Fatma gelin
Hastaneyi kendine mesken yaptın
İğne ilaçla vücudunu yaktın
Bu çaresiz derdi nerden kaptın
Evine dön Fatma gelin
Senin talihin çok zalimce
Yakaladı seni haince
Bir akşam üstü ya bir gece
Evine dön Fatma gelin
Seninde var dileğin hayallerin
Fırsat vermedi sana iliklerin
Dökülmüş saçın solmuş bileklerin
Evine dön Fatma gelin
Sabah bebelerin sensiz uyanıyor
Her kapı çalınca sensin sanıyor
Gençsin sana herkes yanıyor
Evine dön Fatma gelin
Daha oğlun asker olmadı
Kızın küçük gelin olmadı
Eşin dostun sana doymadı
Evine dön Fatma gelin
Bebelerini ağlarken gördüm
Gelen gidene sorarken gördüm
Kansere yenilip erken öldün
Daha dönmeyeceksin Fatma gelin
Kayıt Tarihi : 7.2.2010 19:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu ağıt daha 29 yaşında Fatma yengemiz 3 yıl ilik kanserinden hastanede yatıp bu amansız hastalığa yenilip geride 3 küçük çocuk birde eş bıraktı ve o anda bu insanların ne düşüneceklerini böyle tahmin edip bu mısralarımı karaladım Allah rahmet eylesin.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!