Fatma Caglayan Şiirleri - Şair Fatma Cag ...

Yaz olmuş dışarıda
İçindeki kış olduktan sonra
Sular dereler çağlıyor
İçindeki durgun olduktan sonra
Ağaçlar çiçek açmış
İçindeki kuruduktan sonra

Bakıp da; görmeyenlere
Duyup da; söylemeyenlere
Koştuğu halde; yürümeyenlere
Yazıklar olsun…

Bilip de; bilmeyenlere

seyyah olan ben değil
yüreğim
burada olsa da bedenim
dolanır ay ışığını
yumuk gözlü yıldızların serenadını
bazen de kumsalını saklı koyların

Bir bilmecem var ahali?
Haydi, sor sor!

Beyaz camdan sana bakan
Gözlerinden kara akan
Baş yakan büyük sahtekâr

Taa ezelden kurgulanmış
Senfoni
Yalnızlığın hüznünü çalıyor yine
Hava buz gibi ağır
Üşümekte yüreğim
Nerdesin karanlığım?

Kanımın damarlarımda sıcak sıcak aktığını
Nasıl oldu da fark ettim
Ama ayağımı vuran ayakkabıyı
Saçımı dağıtan rüzgârı
Parmağımdan akan kanı
Hiç umursamadım bile

Okumak istiyorum hay Allah
Işık da öyle loş ki
Bir türlü okuyamıyorum
Hadi canım sende
Işığa ne gerek var
Biliyorsun ya ezbere

Hey sen
Çokbilmiş
Neymiş
Çok yükseklerdeymiş
Yerlerde süründüğünü
Bilmezmiş

kuru dalda açmaz dikenin gülü
bahtı gülmez olmuş küsmüş sümbülü
toprak suya hasret yaprakta hüzün
hazan mevsiminde susmuş bülbülü

lal olmuş dilleri çağlamaz imiş

Öyle yorgunum ki sensizliğimle
Başımın yastığı olsun dizlerin
Bana şiir oku ninni misali
Bırak da bu gece sende kalayım
Rüyamda hep sen ol kuşkanadında
Rüzgârda dağılsın siyah saçların