şimdi
seninle karışmak vardı
sonbahar rüzgarlarına.
göç etmek vardı
hayalini kurduğumuz huzur şehrimize.
yekpare bir hüznün
kat izlerini ütülüyor ömrüm
kırış kırış olan yerleri
nasıl çirkin görünüyorsa gözüme
feveran duygular yapışır kirpiklerime
buruş buruş olmuş bir acının içinde
ağrısına razı
bir göçe uğurladım kalbimi.
dilimde yasaklı türküler.
göçebe tozunu savururken rüzgar,
gönül yorgunluğu bu
geçecek gibi de değil
anneme benzeyen
kırgınlıklar yağmalıyor
kalbimin sevgi duvarını
yalanların acı yüzü
suratıma çarptığından beri
taşlaşmış cümleler ekiyorum
gönlümün balkonundaki
boynu bükük saksılara....
sen yokken
denizin maviliğini kucaklıyorum
özlemlerin rutubet kokan elemlerinden sıyrılıp
martılara simit atıyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!