Öğretmenim annemsin,babamsın benim...
Onlar var yada yok,sensin şevkatle saran...
Kitap bilgilerinin yanında bizi hayata hazırlayan...
Eğriyi-doğruyu,sevgiyi,hoşgörüyü sensin aşılayan...
Öğretmenim yaşam suyumsun benim..
Yeni bir yıl geliyor diye
Sevinmeli mi, ağlamalımıyım?
Yeni yıl yeni umutlar değilmi?
Bilinmeyenden hep güzel şeyler beklemek...
Geçen yılların muhasebesi...
Acıtıyorsa içimi
Duygularım ağlıyor gökyüzündeki gri bulutlar gibi…
Karadeniz’in üzerini kaplamışlar, güneş nerede saklanmış?
Benim ruhum acıyor…
Hazan,hüzün,mutluluk, mutsuzluk…
Sabahın erken saatleri…
Güneşin sararmış yapraklarla dansı
Sokaklar ıssız çöpçüler henüz görünmüyor
Yerler yeşil,sarı yapraklar…
Üzerinde gezinmek vardı avare,avare…
Duygularımın dağınıklığı...
Anlatmak istediklerim...
Hepsi yüreğimde saklı...
Ne kadarını ifade edebiliyorum?
Bilgisayar gibi hissediyorum kendimi...
Yükleniyorum... geriye dönüp izliyorum...
Çok sevilmişim sanmışım
Hülyalara dalmışım…
İnanıp bağlanmışım…
Meğer ne aldanmışım..
Mutlulukla çarpan kalbim
Hayat akar gidermiş bir su misali
Akan suda iki kere yıkanılmaz ki...
Neden geçmişimizle acı çekeriz hep
Pişmanlıklarımız neyi değiştirir ki...
Layık olmayanlara üzülmek boşuna
O bir KADIN.
Bir minik kız bebek açmış gözünü dünyaya...
Daha beş aylıkken baba gitmiş bir kör kurşuna...
Anayı vermişler üç çocuklu dul bir adama...
Diken olur minik yavru, başlarlar canını yakmaya...
Umutların sönmesi nedir bilirmisiniz dostlar?
Güvendiğin dağlara karlar yağmasını...
Riyasız, çıkarsız severken aldatılmışlığın acısını...
Tertemiz gönlüne en zalim hançerin saplanmasını...
Sevgiyle çarpan bir gönlün paramparça olmasını...
Sımsıcak sarıldığın ellerin buzdan daha çok acıtmasını...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!